Urodzony w 1979 r., doktor religioznawstwa Uniwersytetu Jagiellońskiego, mąż, ojciec czterech córek i dwóch synów, wykładowca w Instytucie Kulturoznawstwa Akademii Ignatianum w Krakowie.

Swojego czasu zajmował się głównie kulturą wczesnochrześcijańską (przede wszystkim kwestiami relacji orto- i heterodoksji oraz rozwojem tradycji i imaginarium), potem zaś jego zainteresowania skręciły gwałtownie w stronę liturgii chrześcijańskiej (głównie zachodniej) i możliwości jej badania z perspektywy antropologicznych teorii rytuału.

Aktualnie zajmuje się XX-wiecznymi reformami liturgicznymi jako zmianami rytualnymi i ich wpływem na kształt współczesnego katolicyzmu. Autor publikacji o rozpiętości tematycznej od II-wiecznych polemik antyheretyckich, przez wczesnochrześcijańską magię leczniczą, po „msze dziecięce” w perspektywie teorii społecznej funkcji rytuału.